کد مطلب:289281 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139

رقعه نویسی
مرحوم محدّث قمی در كتاب «منتهی الآمال» به نقل از «تحفة الزائر علاّمه مجلسی» و «مفاتیح النجاة سبزواری» می نویسد:

«هر كس حاجتی دارد، آنچه كه ذكر می شود (متن رقعه در اینجا ذكر نشده است. ر.ك به «منتهی الآمال»، باب 14، فصل 6، تكلیف 8) در رقعه ای بنویسد و در (ضریح) یكی از از قبور ائمّه علیهم السلام بیندازد، یا رقعه را ببیند و مُهر كند و خاك پاكی را گِل سازد، و آن را میان گِل گذارد و در نهر یا چاهی عمیق یا غدیر (بركه) آبی اندازد، كه به حضرت صاحب الزّمان (عج) می رسد و آن بزرگوار عهده دار بر آوردن حاجت می شود.

آنگاه در كنار آن نهر یا چاه یا غدیر بایستد و بر یكی از وكلای آن حضرت اعتماد نموده و او را در نظر آورد (یا عثمان بن سعید، یا محمد بن عثمان، یا حسین بن روح یا علی بن محمّد سیمری) و آنها را بر زبان آورده و صدا نماید و بگوید:

«یا... سَلامٌ عَلَیْكَ أَشْهَدُ أَنَّ وَ فاتَكَ فی سَبیلِ اللهِ وَ اَنَّكَ حَیُّ عِنْدَ اللهِ مَرزُوقٌ وَ قَد خاطَبْتُكَ فی حَیاتِكَ الَّتی لَكَ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ هذِهِ وُقْعَتی وَ حاجَتی إِلی مَولانا عَلَیْهِ السَّلامُ فَسَلَّمْها اِلَیْهِ وَ أَنْتَ الثِّقَةُ الْأَمینُ»

سپس نوشته را در نهر یا در چاه، یا در غدیر اندازد كه ان شاء الله حاجت او بر آورده خواهد شد.